Redakcija 
Bihor – aršlame rascvjetale, nevjeste vitke sa boščama
i belenzucima,
sa fistanima do polja, sa ojama i sedefima.
Iz očiju vatri im sunce
i niče svjetlost,
a pod pojasom ptice
sanjalice.
Bihor – vuk u gori,
plač na putovima Trakije,
groblja sa oborenim stećcima,
razorena ognjišta i svetilišta.
Bihor – brat po mukama i ranama,
po bdijenju i spasenju,
brat po rođenju i umiranju.
Putuju Bihorci i vuci,
putuju braća, mrki i ljuti,
rebra im savijeni mačevi.
Putuju ostronošama i bučima,
putuju bistricama i kurilima,
putuju crnišima i dubovima,
putuju baščicama i lađevcima.
Preskaču bašče
rijeke i vlahove,
obrove i ždimirce.
Na leđima nose teške naviljke,
bisage o vratu,
vreće žita na ramenu.
Ne staju, penju se uz prla,
nestaju među oblacima.
U jednoj šumi imaju kuću,
u drugoj šumi kriju djecu,
piju vodu sa vilinog izvora,
hitrim okom love mjesečinu,
iz grla izvijaju dušu
u jedan glas.
Grade dubiroge,
i busare,
brvnare i čatmare.
Rogove bikova stavljaju na dovratke,
oluje zaustavljaju sofrom i sjekirom,
jašu neosedlane atove –
utrkuju se s vjetrom,
slijepe kučiće bacaju u potoke niže zanoge,
mrtvorođenu janjad presijecaju na pola
i zakopavaju pokraj struga.
Sivonju nazivaju bratom –
tegle jaram zajedno,
odmaraju zajedno na ravništu,
zajedno ručaju – što imaju,
pa opet vuku uz kolovoze i hramčine.
Ubijaju im djecu, dave,
jezike odsijecaju,
psuju im svetu vatru
i hljeb.
Otimaju im ptičija gnijezda,
zatiru tragove.
Bihor – zvijezdi u sedefu
vjetru u kopitama,
travi i kamenu u jeziku.
Majka Materidža
bdi nad Glavinom vodom,
nad Berimladom.
U šumi vuk –
brat po rođenju i umiranju.
Ašlame rascvjetale-
rađaju se djeca u bogazima,
iz vučije zasjede vrijebaju…
Alija Džogović (1929 – 2014) bošnjački pjesnik, rođen 1929. u Laholu, kod Bijelog Polja. Objavio je pet samostalnih knjiga poezije, knjigu lirskih narodnih pjesama, šest knjiga iz oblasti onomastike, više od pedeset većih naučnih radova iz resursa usmenog narodnog stvaralaštva, esejistike, dijalektologije, onomastike i leksikologije u zbornicima sa naučnih skupova, u časopisima za književnost i jezik, kao i drugim književno-naučnim publikacijama.
Studirao je na Filozofskom fakultetu u Beogradu književnost i jugoslovenske jezike. Diplomirao je 1955. Bio je saradnik na projektima onomastike Metohije Srpske akademije nauka i umjetnosti (SANU), te jedan od osnivača Bošnjačke akademije nauka i umjetnosti.
Učestvovao je na mnogim jugoslavenskim i međunarodnim kongresima folkorista, onomastičara, leksikologa, dijalektologa, antropologa i etnologa, turkologa kao i na kongresima pisaca. Poezija i naučni radovi prevoðeni su mu na albanski, turski i engleski jezik. Zastupljen je u više antologija kosovskog i sandžackog pjesništva. Član je mnogih asocijacija pisaca i naučnih radnika.
Bijel behar je antologija pjesama bošnjackih pisaca Kosova i Sandžaka. Knjiga, po svom sadržaju i namjeni, predstavlja jedno od baznih djela neophodnih bošnjačkom nacionalnom korpusu, istovremeno obogativši, ionako, prazan izdavacki bošnjacki prostor, ali i upotpunila prazninu na kulturno-prosvjetnoj sceni bošnjackog govornog podrucja na Kosovu, i šire, između ostalog i kao udžbenik u školama na bosanskom jeziku.
Djela:
Poezija
Cijet i rana
Materidža
Aragonitski nakit
Sarajevo Guernica
Porijeklo pjesme
Gdje je ta otadžbina
Bijel behar
Narodne ilirske pjesme Metohije
Onomastika i dijalektologija
Toponmija jugoslovenskog dijela Prokletija (prvi dio)
Onomatološki prilozi, VII i VIII
Onomastika Đakovice i susjednih sela
Onomastika Gore
Bošnjaci Vitomirice
Onomastika Župe i Prizrenskog Podgora
Onomastika plavsko-gusinjske dijalekatske oblasti
Atlas dijalekatskih izoglosa u Sandžaku
