Redakcija 
Kao šarena Sevdi-ptica,
Kao dopuštena mađija,
Kao san Kodža Mimara Sinana,
Ispisan rukom Ramadan-age,
Stajaše tu Aladža džamija,
Puna četiristotine četrdeset i dva ljeta,
Na ponos zemlji Bosni,
Ukras svijeta.
S proljeća obezvijale
Hiljadu devesto devedeset druge
Srušiše je kara kolji
Ne mogavši joj podnijeti
Ljepotu.
Aladža-džamije nema više,
Serbez-ptica se pretvorila u sjenku,
Osviće po zemlji Bosni,
Čas-ovdje, čas-ondje,
Noseći je u očima.
Husein Bašić (Brezojevica, 1938. – Podgorica, 2007.) bio je bošnjački književnik i sakupljač narodne književnosti Bošnjka Sandžaka. Rođen je 1948. kod Plava, gimnaziju je pohađao u Ivangradu i Novom Pazaru, da bi diplomirao na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Vrlo rano je se počeo baviti poezijom.
Radio je kao profesor u gimnaziji, a zatim kao službenik u Ministarstvu prosvjete, nauke i kulture Republike Crne Gore. Prvu zbirku pjesama (Od sunca ogrlica) je objavio 1970., u periodu kada je se pozanimao za narodnu usmenu književnost (zbirke Crni dukati, Ispod zlatnih streh, Bestražje).
Od početka 1990-ih aktivno je se zalagao za kulturni razvoj i emancipaciju Bošnjaka u Sandžaku. U toj svrsi je 1993. godine osnivao zajedno sa drugim Kulturno društvo Almanah. Udruga je počela izdavati istoimeni časopis, a u prvoj godini postojanja (1994.) urednik je bio isti Bašić. Od 1996. godine bio je predsjednik Zajednice KUD Bošnjaka Sandžaka „Preporod“ (KUD Bošnjaka Sandžaka „Preporod“). Godine 1990. je istupio iz Udruženja književnika Crne Gore zbog drugačijeg stava prema politici Slobodana Miloševića. U narednom desetljeću je postao (2002.) predsjednik iste ustanove. Bio je redoviti član Dukljanske akademije nauka i umjetnosti.[a]
Umro je 4. novembra 2007. u Podgorici.
Djela
Od sunca ogrlica (Pljevlja 1970), zbirka poezije
Bestražje (Cetinje 1972), zbirka poezije
Neviđena zemlja (Titograd 1973), kratka proza
Prošle oči (Bijelo Polje 1974), zbirka poezije
Utra (Beograd 1979), zbirka poezije
Tuđe gnijezdo (Sarajevo–Titograd 19801, Nikšić 19902), roman
Jato u nevidjelu (Cetinje–Beograd 1980), zbirka poezije
Trpija (Titograd 1984), zbirka pripovijedaka i novela
Vjetar s Prokletija (Sarajevo 1985), kratka proza
Krivice I–II (Banjaluka–Sarajevo–Mostar–Tuzla 1986), roman
Uzma (Titograd 1986), zbirka poezije
Breme (Beograd 1986), zbirka poezije
Istorija bolesti i smrt duše (Cetinje–Novi Pazar 1992), kratke proze
Kolovrat (Novi Pazar 1993), roman
Kad su gorjele božje kuće (Podgorica 1994), zbirka poezije
Crnoturci (Novi Pazar 1996, Podgorica 2012, Cetinje–Podgorica 2017), roman
Čuma (Podgorica 1996), zbirka poezije
Trag po tragu (Cetinje 1997), kratka proza
Pusta vrata (Krivice III; Podgorica 1998), roman
Bijeli Azijati (Podgorica 2000), roman
Kosti i vrane (Podgorica 2000), roman
Kapija bez ključa (Podgorica 2000), roman
Pusto tursko (Podgorica 2000), roman
Kad su gorjele božije kuće (Podgorica 2002), zbirka poezije
Nebeski sužanj (Podgorica 2015), kratka proza
