Redakcija U povodu publikovanja planinarskog vodiča ‘’Dobrodošli na Hajlu’’ član planinarskog kluba ‘’Pogled’’ iz Rožaja mr Halil Markišić predlaže da se na obali rijeke Crnja pored Karavanskog puta izgradi hajrat, odnosno spomen-česma gdje Rožajci mogu proučiti Fatihu pred dušu svojim precima
U prošlosti su svi Rožajaci morali dobro da upoznaju Hajlu i druge susjedne planine idući u Metohiju zbog kupovine žita i drugih potrepština kako bi prehranili porodicu. Stari Rožajci su bili i kiridžije, na konjima su prenosili trgovačku robu. Zbog toga je i danas jasno vidljiv Karavanski put između Rožaja i Peći koji svjedoči o teškom životu Rožajaca koji su njime hodili sve do kraja 1960-tih godina kada je prestao da se koristi izgradnjom kolskog puta Rožaje-Kula-Peć.
U povodu publikovanja planinarskog vodiča ‘’Dobrodošli na Hajlu’’ član planinarskog kluba ‘’Pogled’’ iz Rožaja mr Halil Markišić predlaže da se na obali rijeke Crnja pored Karavanskog puta izgradi hajrat, odnosno spomen-česma gdje Rožajci mogu proučiti Fatihu pred dušu svojim precima. Lijevo od buduće spomen-česme, odnosno Karavanskog puta, poznati biolog, planinar i ekolog Markišić, predlaže da se cio prostor Brezovačkog brda između Crnje i Plunčanske rijeke uredi kao gradski park sa pješačkim i biciklističkim stazama, ljetnjikovcima za odmor i skloništima od kiše, teretanom na otvorenom, dječjim igralištima, botaničkom baštom, uz obavezno očuvanje arheološkog lokaliteta. 
Profesor Markišić smatra da će buduća park-šuma ‘’Brezovačko brdo’’ sa Karavanskim putem činiti izvanredan turistički kompleks, uz podsjećanje da je desno od Karavanskog puta izgrađeno Etno-selo ”Jela”. U tom cilju su tokom oktobra 2018. godine planinari iz planinarskog kluba ”Pogled” Osman-Omko Kurpejović, Damir-Dado Skarep i Rasim Luboder snimili nekoliko šumskih puteva na Brezovačkom brdu kao i stari Karavanski put, buduću prekograničnu transferzalu ‘’Karavanski put’’ kako bi na ljeto 2019. godine ova planinarska staza bila uvrštena u turističku ponudu grada, ukoliko bude razumijevanja Opštine Rožaje i PSCG. Očuvanje sjećanja na Karavanski put predstavlja pored kulturno-istorijskog i prirodnog nasljeđa i dug prema precima s obzirom da nema rožajske, a vjerovatno ni bihorske porodice čiji preci nijesu prošli ovim putem koji je značio opstanak za stanovništvo ovog dijela Sandžaka. Zbog toga Markišić predlaže da zajedno, svi rožajski planinarski klubovi, ostali sportski klubovi, nevladine organizacije, kulturni poslenici i intelektulci pokrenu inicijativu prema predstavnicima građana u lokalnom parlamentu da kao znak sjećanja na pretke svih Rožajaca, muškarce i žene, heroje koji su u jednom pravcu putovali do desetak sati preko opasnih planina, kao i na brojne žrtve koje su se smrzle na Karavanskom putu, kako bi se prehranilo stanovništvo, da se prije mosta na rijeci Crnja, na njenoj obali izgradi spomen-česma, markira Karavanski put i da se cijelo Brezovačko brdo zaštiti i uredi kao park-šuma za bolju budućnost Rožajaca i njihovih potomaka. Narod koji zaboravi prošlost ne može imati dobru budućnost, smatra Markišić.
Halil Markišić, koji je recenzent planinarskog vodiča, smatra da je autor vodiča Dženis Nurković na vizuelno lijep i praktičan način predstavio Hajlu pozivajući tako zaljubljenike planinarenja da dođu i da upoznaju ovu planinu jer je uvjeren da kada se posjetiocima poslije hoda po planinskim stazama i puteljcima konačno sa najvisočijeg vrha ove planine (2403 mnv) otvore novi vidici – mnoštvo vrhova u nizu, i onih udaljenih koji se tek naziru u plavičastoj izmaglici – svi će poželjeti da joj se ponovo vrate.
Prvo planinarsko društvo koje je osnovao u Rožajama 1953. godine bilo je „Hajla“ i ono se sve do 1958. godine, kada je osnovana i smučarska sekcija bavilo isključivo planinarstvom. PSD „Hajla“ je za kratko vrijeme prerasla u najbrojnije sportsko društvo u Crnoj Gori, iznjedrivši brojne planinare i vrsne skijaše. Planinari “Hajle“ su 1956. godine učestvovali na sletovima planinara bivše Jugoslavije na Prokletijama i Sutjesci kao i na pohodima planinara Crne Gore tragom IV i V proletarske brigade. PSD „Hajla“ je od 1958. godine organizovalo Sabor planinara Jugoslavije koji se održavao 4. jula na Dan borca na Hajli sve do 1995. godine.
Opština Rožaje se prostire u visokoplaninskoj kotlini, uz gornji tok rijeke Ibar, u najistočnijem dijelu Crne Gore. Rožajska kotlina se pruža od Dimiškina mosta do Golog brda i Ganića krša. U ovom dijelu Ibarske doline, na njenim zelenim terasama, počev od 1000 mnv smješteni su varoš Rožaje i njegova prigradska naselja. Rožajskom kotlinom prolazi kontinentalni dio Jadranske magistrale koja se dolinom Ibra nastavlja prema Južnoj Srbiji. Rožajska opština zahvata površinu od 432 km2, u kojoj je prema podacima iz 2011. godine živjelo oko 23 hiljade stanovnika. Svakako da je taj broj znatno manji uslijed iseljavanja stanovništva prema Njemačkoj i drugim EU državama, prvenstveno zbog nezaposlenosti.
Rožaje spada u najbolje očuvane sredine u Crnoj Gori i ima izuzetne turističke potencijale. Rijetko naseljeni planinsko-stočarski predjeli obiluju zelenim pejzažima: šumama, pašnjacima, zdravom planinskom klimom, bistrim izvorima, prekrasnom riječnom dolinom, veličanstvenim kanjonom Ibra, atraktivnim stočarskim kućicama i odličnim skijaškim terenima. Ali, napominje Markišić, oduzimanjem krajem 1990. godine Rožajama najboljih terena za skijanje (Skrivena, Redžov laz, Rožajski vrh i susjedni predjeli) koji su predati opštini Berane, kao i nedavnom promjenom granice na štetu Rožaja, kojima je Pas Hajla preko koje ide put za vrh Hajle i Grope (planinarski dom) data opštini Peć, zimski turizam ne može biti više strateška grana razvoja opštine Rožaje. Planirana izgradnja puta do Štedima, izgradnja skijališta i turističkih kapaciteta na Štedimu su ograničenog značaja.
Hajla, Vrelo Ibra, selo Bandžov, jezero Rujište, Grahovačka rijeka, vodopad rijeke Grlja, Štedim… najposjećenije su turističke destinacije u rožajskom kraju, dok je u završnoj fazi opremanje turističkog kompleksa etno sela‘’Jela’’ koje će biti pravo osvježenje, ne samo za sjever već i cijelu državu kada je riječ o turističkoj ponudi. Etno-selo ‘’Jela’’ pored ekonomsko-razvojnog ima im psihološki efekat na rožajsko stanovništvo u vremenu bezidejnosti, apatije, nezaposlenosti, iseljavanja u Podgoricu, crnogorsko primorje i inostranstvo – smatra Markišić.
