Hodžalinska tragedija – nezacijeljujuća rana azerbejdžanskog naroda

Tokom protekla dva vijeka, jermenski nacionalisti, da bi sproveli ideju o stvaranju izmišljene „Velike Jermenije“ na račun azerbejdžanskih zemalja, počinili su genocid, teror, deportaciju, etničko čišćenje i druga krivična djela protiv azerbejdžanskog naroda u periodu 1905-1906, 1918-1920, 1948-1953, 1988-1993. godine. Nekoliko generacija jermenskog naroda odrastalo je u duhu nacionalne isključivosti, neprijateljstva prema azerbejdžanskom narodu, a istorija regiona je falsifikovana zahvaljujući naporima jermenskih “naučnika”, uz sprovođenjekampanja žestoke moralne agresije na Azerbejdžance.

Piše: Mahir Džafarov

U drugoj polovini 80-ih godina XX vijeka, Jermeni su, iskoristivši političku situaciju stvorenu u SSSR-u, odmah postavili otvoreni teritorijalni zahtjev protiv Azerbejdžana, i u periodu od nekoliko dana podvrgnuli su masovnoj deportaciji oko 200 hiljada Azerbejdžanaca koji su živjeli u Jermeniji, a zatim su počeli da sprovode masovni teror i krvoproliće prema azerbejdžanskoj zajednici u oblasti Nagorno-Karabaha Republike Azerbejdžan.

Kao rezultat agresije Jermenije, kojom se postiglo stvaranje monoetničke države, okupiran je region Nagorno Karabaha Republike Azerbejdžan. Sve te teritorije su bile podvrgnute etničkom čišćenju od strane Jermena. Uporedo sa tim, Jermeni su spalili, uništili i opljačkali više od 30 naselja u planinskoj oblasti Karabaha.

Hodžalinska tragedija koja je izvršena pred očima cijelog sveta, a koja se odlikuje okrutnošću i bezobzirnošću, postala je najkrvavija i nejnezaboravnija stranica ove okupatorskepolitike. Ovo je jedan od teških zločina počinjenih nad azerbejdžanskim narodom i čovječanstvom. U noći između 25. i 26. februara 1992., jermenske oružane snage počinile su monstruozne zločine nad stotinama nevinih civila, uključujući žene, starce i djecu, uz pomoć oklopnih vozila i 366. puškomitraljeznog puka smještenog u gradu Hankendi. Kao rezultat ovoga, 613 ljudi je ubijeno, uključujući 106 žena, 63 djece, 70 starih ljudi, 1275 stanovnika uzeto je kao taoci, a sudbina 150 ljudi još uvek nije poznata.

Te noći 8 porodica je potpuno uništeno, 25 djece izgubilo je oba roditelja, 130 – jednog od roditelja.

Ovo je zločin protiv čovječanstva, unaprijed planiran, koji  nosi karakter istrebljenja ljudi zbog njihove nacionalnosti, i zbog toga je Hodžali tragedija u skladu sa međunarodnim pravom genocid.

Počinivši ovaj krvavi zločin, neprijatelj je slijedio cilj, prouzrokujući šok za azerbejdžanski narod, primoravši ga da napusti borbu za suverenitet i teritorijalni integritet i zaplijenio je njegovu zemlju silom. Počinivši Hodžali tragediju, Jermenija je dodatno proširila obim vojne agresije na Azerbejdžan, prelazeći granice Nagorno-Karabaha, okupirajući još 7 regiona, a oko milion Azerbejdžanaca su postali izbjeglice i interno raseljena lica.

Tek nakon što je nacionalni lider Hejdar Alijev došao na vlast, ova krvava tragedija dobila je političku i pravnu ocjenu. 1994. godine, na inicijativu nacionalnog lidera Azerbejdžana, Hejdara Alijeva, Parlament Azerbejdžana proglasio je 26. februar danom genocida u Hodžaliju.

Azerbejdžanska država i predsjednik Ilham Alijev lično su preduzeli sve neophodne korake da bi istinu o sukobu u Nagorno-Karabahu predstavili međunarodnoj zajednici i razotkrili agresora, podržali su javne inicijative koje su pokrenute u tom pravcu. Ulažu se dosljedni napori sa namjerom da se tragedija u Hodžaliju prepozna kao genocid nad civilnim stanovništvom i da se međunarodnoj zajednici predstavi potpuna istina o tome. 8. maja 2008. godine, na inicijativu potpredsjednika Fondacije Hejdar Alijev, Lejle Alijeve, pokrenuta je međunarodna informaciona kampanja „Pravda za Hodžali!“. U proteklom periodu, u okviru kampanje „Pravda za Hodžali” u više od 70 zemalja organizovani su razni događaji. Parlamenti više od 10 zemalja svijeta, Organizacija islamske saradnje, koja ujedinjuje 57 zemalja, kao i zakonodavna tijela više od 20 američkih država, potvrdili su da je pogrom u Hodžaliju genocid.

Rezolucije usvojene na međunarodnom nivou koje se tiču jermensko-azerbejdžanskog sukoba u Nagorno-Karabahu priznaju nepovredivost teritorijalnog integriteta, suvereniteta i međunarodno priznatih granica Azerbejdžana. Trenutno, Jermenija, kršeći sve norme međunarodnog prava, nastavlja svoju okupacionu politiku. U isto vrijeme, jermenska dijaspora i lobi, redovno iznoseći događaje iz 1915. godine na dnevni red, pokušavaju da dovedu do zaborava i izbace iz centra pažnje okupaciju azerbejdžanskih zemalja, problem Nagorno-Karabaha i genocida u Hodžaliju, strašnu tragediju oko milion Azerbejdžanaca protjeranih iz svojih domova.

Trenutno, priznanje svjetskih državahodžalinske tragedije kao genocida, kao i davanje od strane zakonodavnih tijela pojedinih zemalja ovom masakru objektivne procjene ostaje istorijska potreba.

Naš cilj je obnova istorijske pravde, razotkrivanje kriminalaca i njihovo privođenje sudu svjetske zajednice. Stoga, treba da se svijetu otkrije prijetnja za mir putem politike etničkog separatizma jermenskih nacionalnih šovinista, sprovođena od strane njihu regionu, kao i njihova ideologija mržnje i terora u odnosu na druge narode.

Autor je šef Diplomatske misije Republike Azerbejdžan u Crnoj Gori