Redakcija 
Peć (srp. Пећ, alb. Pëjë, tur. Ipek) je drugi po veličini grad na Kosovu, sa populacijom od oko 114.000. Grad se nalazi na strateškom položaju na rijeci Pećkoj Bistrici, pritoci Bijelog Drima istočno od Prokletija.
Grad je bio poznat kao Pescium tokom rimskog doba. Pod vlašću srpskog cara Stefana Dušana, on je postao veliki vjerski centar srednjovjekovne Srbije: 1346. je postao sjedište Srpske pravoslavne crkve; grad i njegova okolina je sveta zemlja za pristalice Srpske pravoslavne crkve: Pećka Patrijaršija, Patrijaršijskom manastir, samo zapadno od grada. U obližnjim Dečanima, 19 km južnije, se nalazi manastir Visoki Dečani iz 14. vijeka koji je od UNESCO-a proglašen dijelom svjetske baštine.
Peć je osvojen od strane Osmanlija krajem 14. stoljeća; oni ga nazvali Ipek i napravili velike promjene. Grad je naselio veliki broj Turaka, čiji brojni potomci još uvijek žive u tom području. Grad je dobio izrazito orijentalni karakter s uskim sokacima i starim stilom turskih kuća. Također je stekao islamski karakter sa izgradnjom brojnih džamija, od kojih su mnoge sačuvane. Jedna od njih je Bajrakli (“Zastava”) džamija, koju su sagradili Osmanlije u 15. stoljeću i nalazi se u samom centru grada.
Pet vjekova turskoj vladavini došao je kraj u Prvom balkanskom ratu od 1912-1913, kada je Crna Gora preuzela kontrolu nad gradom. Krajem 1915. godine, za vrijeme Prvog svjetskog rata, Austro-Ugarska je okupirala grad. Peć je u oktobru 1918. godine nakon Prvog svjetskog rata postao dio Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca (SHS), kasnije Kraljevine Jugoslaviji. Tokom Drugog svjetskog rata grad je okupiran od strane Italijana i bio je pod kontrolom Albanije, ali 1944. je još jednom postao dio Jugoslavije (SFRJ) i na kraju kao drugi po veličini grad u Socijalističkoj autonomnoj pokrajini Kosovo i Metohija (SAP KiM), dio Socijalističke Republike Srbije.
Peć je uvijek bio mješoviti grad, uz veliku većinu stanovnika kosovskih Albanaca, ali uz brojne manjinske zajednice. Tokom 1967. i 1969. godine, kada su nastale ove fotografije, život je izgledao miran. Tradicionalna nošnja bila je uobičajena i jednostavan način da se napravi razlika između različitih etničkih grupa stanovništva. Na pijaci je posebno bilo zanimljivo vidjeti različite ljude. Međutim, odnosi između Srba i većinskih Albanaca su često bili napeti u 20. stoljeću; što je kulminiralo ratom 1999. godine na Kosovu, tokom kojeg je grad pretrpio teška oštećenja i masovna ubistva. Bilo je dalje štete u nasilnim međuetničkih nemirima 2004. godine. Većina kosovskih Srba su sada napustili grad i žive još samo u nekim selima, ali postoji brojna bošnjačka zajednica u gradu, kao i značajan broj Roma, Aškalija i Egipćana koji žive u urbanim i ruralnim područjima.
Svijet je prekrasno mjesto i imao sam privilegiju da živim, radim i putujem u mnogim zemljama, vidim njihove znamenitosti i divne ljude. Gledajući desetine hiljada fotografija koje imam sa tih mjesta pomislio sam da treba da podijelim neke od znamenitosti i događaje koje sam vidio ili iskusio tokom oko 50 godina putovanja.
Svaka fotografija prikazuje datum kada je snimljena.
Doživite našu planetu kao što sam je vidio…
Ludo Kuipers,
Cairns, Queensland, Australija
_______________________________
Preneseno sa: OzOutback.com.au
