Redakcija ?
Slavko Perović je rođen 2. avgusta 1954. godine na Cetinju.
Diplomirao je na Pravnom fakultetu Univerziteta u tadašnjem Titogradu 1978. godine. Položio je sudsko advokatski ispit u Beogradu 1979. god, i apsolvirao postdiplomski studij na Internacionalnom univerzitetskom centru u Dubrovniku, radom na temu “Istorija kulture jadranske obale”.
Već kao omladinac i student, biva aktivan u društvenom životu sa nizom zaduženja u jednopartijskoj Crnoj Gori i organima Saveza Komunista. Omladinsko glasilo “Mi”, Časopis za umjetnost, nauku i kulturu ”Ars”, Književna opština Cetinje, Radio Cetinje i niz književnih i kulturnih manifestacija vezanih za Cetinje i Crnu Goru, samo su dio projekata koje je inicirao i realizovao. Slavko Perović je jedan od osnivača Liberalnog saveza Crne Gore i u (teškim) godinama koje su dolazile, izrasta u utemeljivača Stranke.
Svoj Liberalno-demokratski rad započeo je kao predsjednik Izvršnog odbora LSCG 1990. godine, da bi na Prvoj redovnoj skupštini LSCG u Cetinju, 1991. godine, bio izabran za predsjednika LSCG. Poslanik je u višestranackoj SR CG od njenog konstituisanja (1990. godine), a u svojoj karijeri, tu dužnost u preuzeo po drugi put nakon Parlamentarnih Izbora novembra 1996. godine. Te iste godine će biti inicijator istorijske koalicije “Narodna Sloga” (1996. god.) kojom utemeljava puteve pomirenja srpstva i crnogorstva u Crnoj Gori sa ciljem da Crna Gora sa političkih krene ka rješavanju svakodnevnih problema.
U procesu takvih nastojanja, davna 1988. godina biva prestupna. Slavko Perović poslije rada na više zaduženja, između ostalih na mjestu Opštinskog javnog tužioca, dekretom Vlade Crne Gore, 5. avgusta 1988. godine, a kao Predsjednik Književne Opštine Cetinja (KOC) biva smijenjen zbog “neprikladnog” političkog angažmana.
Povod je bio odluka Slavka Perovića tada na mjestu Predsjednika Književne Opštine, da dozvoli da se na Cetinju štampa “Etnogenezofobija”, Sava Brkovića. Ta odluka će rezultirati njenim štampanjem i izdavanjem a za posljedicu imati osudu Saveza komunista da je pečatira kao “knjigu koja je načinila štetu Cetinju”, i onoga ko je odobrio stavi u na listu “državnih neprijatelja”.
Optužen kao idejno-politički neprikladan, zbog nedjelovanja u skladu sa Statutom Saveza Komunista Jugoslavije (SKJ) i stavovima partijskih organa, Slavku Peroviću se izriče “najstrožija idejno-politička mjera” i biva smijenjen sa funkcije člana Komiteta Saveza Komunista na Cetinju i funkcije Predsjednika Književne Opštine Cetinje.
No, na udaru jednopartijskog dogmatskog sistema centrirane moći, nalaze se i mnogi drugi pojedinci koji prevazilaze dozvoljeni okvir djelovanja a zapravo uskraćeni za osnovne slobode slobodnog društva, što će rezultirati raspadanjem Saveza Komunista. Dolazi do podjele vlasti na više partija, ali kolač vlasti ne biva podjeljen – kako to u demokratiji i višestranačkom sistemu biva, nego su one i dalje pod centriranom upravom Saveza Komunista.
Preko sve ove farse višepartijskog sistema, svojim radom, Slavko Perović ostaje kako tada tako i do današnjeg dana na čelu demokratskog bastiona.
Na Cetinju, 26. januara 1990, protiv sveopšte destrukcije, i kao teški opozicioner takve uprave, uzdiže se i stvara Liberalni Savez Crne Gore upozoravajući na sve taktike održavanja jednoiste vlasti, koja ne bira sredstva; i ratovima, bijednom, nacionalnom i građanskom pljačkom, izolacijom i proganjanima, Crna Gora biva ugušena, a zloupotrebom državnih institucija, državnog imena, osnovnih ljudskih i demokratskih prava, ostaje takva do današnjeg dana.
Pod lažnim višestranačjem, se ispod groteskne šminke parlamentarne demokratije i navodne trodjelne podjele vlasti na zakonodavnu, izvršnu i sudsku, prikriva sistem golog jedinstva vlasti koja se kontroliše, baš kao u doba jednopartijskog komunističkog sistema, iz vaninstitucionalnih centara moći.
U svojoj trinaesto godišnjoj borbi da pokaže da aktivni političari mijenjaju jedino Partijske i Državne nazive i imena, i da se izbori za osnovna demokratska prava sa pravom na pojedinca na slobodu i izbor, Liberalni Savez Crne Gore ostaje kako osnivačke 1990. godine, tako i današnje 2003., na istom putu borbe za slobodu, prosperitet, državnu, nacionalnu, kulturnu, i istorijsku prepoznatljivost, i integraciju Crne Gore u evropske tokove. Perović je jedan od inicijatora za osnivanje Internacionalnog Tibunala za ratne zločine u Den Hagu, (Holandija), koji 17. novembra 1993. godine počinje sa radom, a danas traži izručenja odgovornih za sramne stranice istorije koju, nažalost, tadašnji rad Liberalnog Saveza Crne Gore nije uspio da spriječi. U takvoj borbi Liberalnog Saveza, prepoznaje se politički pofil Perović Slavka kao jedne od apsolutno ključnih figura.
Slavko Perović prolazi cio spektar funkcija u LS; na zasjedanju II vanredne konferencije LSCG u Budvi, decembra 1997. godine, shodno novom Statutu stranke, izabran je za Političkog Lidera Liberalnog Saveza Crne Gore. Na trećoj redovnoj konferecniji LSCG održanoj u Igalu (1999), izabran je za Rizničara Liberalnog Saveza Crne Gore. A na vanrednoj konferenciji u Podgorici (2001) izabran je za Portparola.
Poslije oktobarskih Parlamentarnih Izbora 2002. godine, i udarom vladajuće mašinerije, Slavko Perović ne želeći da kampanje i hajke na njega oštete Liberalni Savez, povlači se sa funkcija pri LSCG, ali ostaje aktivan i spreman za dalja demokratska djelovanja.
_________________________
Preneseno sa: http://slavkoperovic.wordpress.com/about/
(Biografija sa zvaničnog sajta LSCG-a)
